De vlieger

Wanneer de nachten nog twee uur tellen en de overige uren naar uw zwaar hoofd gaan.

Wanneer blijven vechten niet langer blijkt te werken.

Wanneer vooruitzichten wegvallen en het verdriet overspoelt, waar ben ik dan?

Wat als uw lichaam duidelijk stop roept maar je omgeving je erdoor wilt sleuren, wat dan?

Meewalsen met de mensen rondom mij, samen door een hevige storm?

Of alleen de rust bewandelen die soms zo dichtbij ligt…

Ik voel mij zweven tussen angst en verdriet en doe liefst mijn ogen dicht om dat van de anderen niet te hoeven zien.

Mijn hoofd weet het ook niet meer, het bonkt en brengt mij in de war…

Konden ze mij maar als een vlieger veilig terug op de grond trekken. 

Gedicht van S. De Ruysscher